بررسی تأثیر روغن کنجد و بادام شیرین در پیشگیری از استریا و خارش ناشی از آن در زنان پرایمی پار: یک کارآزمایی تصادفی دارای گروه کنترل

مقدمه: استریای بارداری، یک تغییر فیزیولوژیک پوستی است، که بسیاری از زنان آن را در طول بارداری تجربه می کنند. استریای بارداری ممکن است با ایجاد خارش و حتی زخم در نواحی درگیر باعث ایجاد استرس و نگرانی هایی از نظر زیبایی، کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روانشناختی برای زنان باردار شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر روغن بادام شیرین و روغن کنجد در پیشگیری از استریای بارداری و خارش ناشی از آن بر روی زنان باردار نخست زا انجام شد. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی تصادفی دارای گروه کنترل سه سوکور می باشد که در سال 93-1392 بر روی 150 زن باردار نخست زا در 5 مرکز بهداشتی درمانی شهرستان اراک انجام شد.تصادفی سازی دو گروه مداخله و یک گروه کنترل توسط بلوک بندی انجام شد. گروه های مداخله و کنترل به ترتیب 1 سی سی روغن کنجد، 1 سی سی روغن بادام شیرین و 1 سی سی روغن پلاسبو، بعد از هفته 16 بارداری، 2 بار در روز به مدت 20 هفته دریافت کردند. شدت استریا براساس روش استفاده شده توسط داوی (Davey) و شدت خارش براساس روش استفاده شده کامینی (Kamini) ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 13) و آزمون های تی مستقل، کای دو، کای دو روند، کروسکال والیس و تحلیل لوجستیک دو حالتی انجام شد. میزان05 /0>p معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بروز استریا در هفته 38-35 بارداری در مصرف کنندگان روغن بادام شیرین 2/59%، در مصرف کنندگان روغن کنجد 7/16% و در گروه کنترل 82% بود. خارش شکم در مصرف کنندگان روغن بادام شیرین 3/65%، روغن کنجد 5/10% و گروه کنترل 78% گزارش شد. هیچ‌کدام از مصرف کنندگان روغن کنجد خارش شدید شکم را گزارش نکردند، در حالی که 17 نفر، (7/34%) از مصرف کنندگان روغن بادام خارش شدید شکمی را گزارش کردند (001/0>p). بر اساس آزمون کروسکال‌ والیس تفاوت معنی داری بین سه گروه از نظر بروز استریا و خارش وجود داشت (001 /0>p). نتیجه‌گیری: بین دو گروه مداخله روغن بادام شیرین، روغن کنجد و گروه کنترل از نظر بروز و شدت استریا و بروز و شدت خارش مشاهده شد. هم روغن بادام شیرین و هم روغن کنجد در کاهش بروز استریای شکمی و کاهش خارش ناشی از آن در مقایسه با گروه کنترل مؤثر بودند.